تجزیه و سولفورزدایی زیستی نفت خام توسط باسیلوس‌ها

سابقه و هدف: امروزه استفاده از میکروارگانیسم‌ها برای حذف آلاینده‌های نفتی از محیط زیست بسیار مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است. زیرا روش‌های یا از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نمی‌باشد یا باعث به وجود آمدن ترکیبات سمی دیگری در محیط می‌شوند. هدف از این پژوهش، ارزیابی و تایید حذف زیستی نفت خام به وسیله باسیلوس‌ها می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این پژوهش پانزده گونه باسیلوس تجزیه کننده نفت خام از مناطق آلوده به نفت جدا شد و شرایط بهینه رشدشان در محیط پایه نمکی واجد 1 تا 3% نفت خام مورد ارزیابی گردید. سپس با ارزیابی کشش سطحی و میزان کربن کل، نیتروژن و هیدروژن موجود در نفت خام در قبل و پس از تیمار با باکتری با روش ASTM D5291 اندازه‌گیری شد. همچنین سولفورزدایی زیستی با روش IP 242 مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: از گونه‌های مورد بررسی دو گونه که بهترین رشد در محیط پایه نمکی واجد نت داشتند، انتخاب گردیدند. اما بیشترین افزایش در چگالی نوری و شمارش سلول‌های زنده و کاهش pH میط کشت در روز پنجم از دوره آزمایش برای باسیلوس‌های S6 بدست آمد. زمان تجدید نسل بر روی محیط نمکی حاوی 1% نفت خام برای باسیلوس S6 و S35 به‌ترتیب 18 و 25 ساعت محاسبه شد. باسیلوس‌ها قادر به کاهش کشش سطحی محیط به‌ترتیب از 62 (mN/m) به 31 و 38 بودند که بیانگر آن است که این گونه‌ها قادر به تولید میزان قابل توجهی بیوسورفکتانت هستند. نتایج نشان داد که میزان کلی کربن از 85 (درصد جرمی) به 41 و 48 (درصد جرمی) به ترتیب برای باسیلوس S6 و S35 کاهش یافته است. همچنین مشخص شد که پس از گذشت یک ماه 42 درصد و 80 درصد از میزان کلی سولفور موجود در نفت به ترتیب توسط باسیلوس S6 و S35 حذف شده و مورد استفاده قرار گرفته است. نتیجه‌گیری: آنالیزهای آماری بر روی هیدروکربن‌های موجود در نفت دخام با استفاده از گاز کروماتوگرافی (C13-C30) نشان دهنده اثر تخریب زیستی باسیلوس‌ها بر روی هیدروکربن‌های نفتی و توانایی آن‌ها در استفاده از نفت به عنوان تنها منبع کربن و انرژی می‌باشد.